Φθινοπωρινή ποίηση

Μανόλης Ξεξάκης
"Ποιήματα"
Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες
Σεπτέμβριος 2008

Ο Μανόλης Ξεξάκης εορτάζει την επέτειο της συμπλήρωσης μιας ακόμη δεκαετίας του βίου του, με την καινούργια συλλογή ποιημάτων, την τέταρτη στη σειρά, μετά τις δύο πρώτες, "Ασκήσεις μαθηματικών" και "Πλόες ερωτικοί", που εκδόθηκαν αμφότερες το 1980, και μια τρίτη, "Κάτοπτρα μελαγχολικού λόγου", που κυκλοφόρησε το 1987. Η πρώτη εμφάνισή του έγινε πολύ νωρίτερα, το 1971, και το πρώτο βιβλίο του, "Ο θάνατος του ιππικού", εκδόθηκε το 1977. Πρόκειται για μια ιδιότυπη συλλογή αφηγημάτων, που δείχνουν μετέωρα μεταξύ πεζογραφίας και ποίησης, όπως φαίνεται πως παρέμεινε και ο συγγραφέας. Πολύ αργότερα, το 2000, εκδόθηκε μια δεύτερη συλλογή πεζών, "Σονάτα κομπολογιών", και ενδιαμέσως, ένα μοναδικό μυθιστόρημα, πριν είκοσι χρόνια, "Πού κούκος, πού άνεμος", το οποίο και συγκρατούμε στα αξιομνημόνευτα της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Μεγάλου σχήματος το νέο βιβλίο, με εικονογράφηση Αλέκου Φασιανού, χωρίζεται σε τρεις ενότητες, που παίρνουν ως πρώτη ύλη τις αντίστοιχες ποιητικές συλλογές και ξαναδουλεύουν τα ποιήματα, παραλλάσσοντας και προσθέτοντας. Υπάρχουν, όμως, και καινούργια ποιήματα ερωτικής πνοής και κριτικής διάθεσης. Στη συλλογή συνυπάρχουν ο γενέθλιος τόπος του Ξεξάκη, το Ρέθυμνο, η πόλη του που είναι η Θεσσαλονίκη, και τα μαθηματικά, επιστήμη που σπούδασε και άσκησε και η οποία φαίνεται να αποτελεί ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Στη δεύτερη ενότητα των καινούργιων ποιημάτων, αυτών με μαθηματική καταγωγή, ο Ξεξάκης προσπαθεί και συχνά κατορθώνει να δημιουργήσει ποιητική αίσθηση μέσα από αλγεβρικές σχέσεις και λογικές αρχές.
"Ένας κρημνοβάτης παραβατικός" ο ποιητής, σε ώρα ωριμότητας, μετά από τριανταπεντάχρονη και πλέον θητεία στη λογοτεχνία.

Μ. Θ.