«Δίοδος 66100» Τεύχος 1 Δράμα Δεκέμβριος 2009

Στην χο­ρεία των πό­λεων με σο­βα­ρό πο­λι­τι­στι­κό πε­ριο­δι­κό ει­σέρ­χε­ται και η Δρά­μα, με την ε­ξά­μη­νη πε­ριο­δι­κή έκ­δο­ση λό­γου και τέ­χνης «Δίο­δος 66100». Εκδό­της του πε­ριο­δι­κού φέ­ρε­ται η Δη­μο­τι­κή Κοι­νω­φε­λής Επι­χεί­ρη­ση Κοι­νω­νι­κής Πο­λι­τι­στι­κής και Του­ρι­στι­κής Ανά­πτυ­ξης του Δή­μου Δρά­μας (ΔΕΚ­ΠΟ­ΤΑ). Μά­λι­στα, ο τα­χυ­δρο­μι­κός το­μέ­ας της διεύ­θυν­σης της εν λό­γω Επι­χεί­ρη­σης συ­νο­δεύει τον κυ­ρίως τίτ­λο, «Δίο­δος». Το πε­ριο­δι­κό θέ­λει να α­πο­τε­λέ­σει έ­να πέ­ρα­σμα στον σύγ­χρο­νο κό­σμο των γραμ­μά­των, ει δυ­να­τόν, και των τε­χνών, ό­πως διευ­κρι­νί­ζει ο διευ­θυ­ντής σύ­ντα­ξης. Πρό­κει­ται για τον κα­λό διη­γη­μα­το­γρά­φο Βα­σί­λη Τσια­μπού­ση, ό­χι μό­νο Δρα­μι­νό, ό­πως αρ­κε­τοί α­πό τους συ­νερ­γά­τες του πρώ­του τεύ­χους, αλ­λά και μο­νί­μως ε­γκα­τα­στη­μέ­νο στη γε­νέ­θλια πό­λη του. Επι­προ­σθέ­τως, ελ­πί­ζει να α­πο­τε­λέ­σει το πε­ριο­δι­κό των α­πα­ντα­χού Δρα­μι­νών, και ό­χι μό­νο αυ­τών, και να κρα­τή­σει για πά­ντα την α­θωό­τη­τά του και την α­νυ­στε­ρο­βου­λία των συ­νερ­γα­τών του.
Στο πρώ­το τεύ­χος, δη­μο­σιεύο­νται ποιή­μα­τα, πε­ζά, δο­κί­μια και βι­βλιο­κρι­σίες. Το ντό­πιο δυ­να­μι­κό εκ­προ­σω­πεί­ται ε­πά­ξια α­πό τον συγ­γρα­φέα Δη­μή­τρη Μαν­θό­που­λο, με το διή­γη­μα, «Σε­ρε­νά­τα σε βομ­βαρ­δι­στι­κά» α­πό την α­νέκ­δο­τη συλ­λο­γή του, «Ασκαρ­δα­μυ­κτί». Ένα α­πό τα κα­λύ­τε­ρα διη­γή­μα­τά του δη­μο­σιεύει ο Κο­σμάς Χαρ­πα­ντί­δης, ε­τοι­μά­ζο­ντας τη σο­δειά για την ε­πό­με­νη συλ­λο­γή του. Ανά­με­σα στους συ­νερ­γά­τες, πολ­λοί εί­ναι οι δρα­μι­νοί ποιη­τές. Κά­ποιοι α­πό αυ­τούς μπο­ρεί και να πα­ρα­μέ­νουν κά­τοι­κοι της γε­νέ­τει­ράς τους. Στην ποίη­ση φαί­νε­ται ό­τι το έ­ρι­ξε και ο Τσια­μπού­σης, α­κο­λου­θώ­ντας α­ντί­στρο­φη πο­ρεία α­πό ε­κεί­νη των ο­μη­λί­κων του. Ο αρ­χαιο­λό­γος Νι­κό­λα­ος Γεωρ­γιά­δης πα­ρα­θέ­τει τα ε­τυ­μο­λο­γι­κά του ο­νό­μα­τος της Δρά­μας: προέ­χει η πό­λη των νε­ρών, μπο­ρεί ό­μως να πρό­κει­ται και για μια πό­λη με θέα ή, α­πλώς, για μια μι­κρή πό­λη, χω­ρίς να α­πο­κλείε­ται η ο­νο­μα­σία να συν­δέε­ται με δρώ­με­να της διο­νυ­σια­κής λα­τρείας. Στην ε­νό­τη­τα ι­στο­ρία ε­ντάσ­σε­ται η μαρ­τυ­ρία του δά­σκα­λου Δη­μή­τρη Πα­σχα­λί­δη, σχε­τι­κή με το βι­βλίο που έ­γρα­ψε μα­ζί με τον Τά­σο Χατ­ζηα­να­στα­σίου, «Τα γε­γο­νό­τα της Δρά­μας. Εξέ­γερ­ση ή προ­βο­κά­τσια» (Εκδ. ΔΕΚ­ΠΟ­ΤΑ, Δρά­μα 2003). Προ­η­γεί­ται βι­βλιο­κρι­σία του Χρί­στου Ρου­με­λιω­τά­κη.
Στο τεύ­χος δη­μο­σιεύε­ται ο­λι­γο­σέ­λι­δο α­φιέ­ρω­μα στον σκι­τσο­γρά­φο, ζω­γρά­φο, χα­ρά­κτη, δη­μο­σιο­γρά­φο και με­λε­τη­τή Μίλ­τη Πα­ρα­σκευαΐδη. Γεν­νή­θη­κε στη Σμύρ­νη α­πό Μυ­τι­λη­νιούς γο­νείς, στις 18 Ια­νουα­ρίου 1911. Στα ελ­λι­πή βιο­γρα­φι­κά στοι­χεία να συ­μπλη­ρώ­σου­με ό­τι πέ­θα­νε στις 11 Δε­κεμ­βρίου 1999. Επί­σης, ό­τι στην Κα­το­χή ορ­γα­νώ­θη­κε στο Ε­Α­Μ, α­να­λαμ­βά­νο­ντας την έκ­δο­ση του α­ντι­στα­σια­κού πε­ριο­δι­κού «Λε­σβια­κά Γράμ­μα­τα». Για την ό­λη δρά­ση του διώχ­θη­κε, μέ­νο­ντας, αρ­χι­κά, στην Θά­σο και, εν συ­νε­χεία, στην Μα­κρό­νη­σο ως πο­λι­τι­κός ε­ξό­ρι­στος. Κρα­τού­σε για πολ­λά χρό­νια το αρ­χαιο­λο­γι­κό ρε­πορ­τάζ στην προ­δι­κτα­το­ρι­κή «Κα­θη­με­ρι­νή» και στο πε­ριο­δι­κό «Ει­κό­νες». Έξι σε­λί­δες α­φιε­ρώ­νο­νται στα σκί­τσα του. Σύμ­φω­να με το σύ­ντο­μο βιο­γρα­φι­κό που πα­ρα­τί­θε­ται, ο Πα­ρα­σκευαΐδης, το α­κα­δη­μαϊκό έ­τος 1948-49, ερ­γά­στη­κε ως φι­λό­λο­γος στο Γυ­μνά­σιο Αρρέ­νων Δρά­μας. Σε αυ­τό το σχο­λι­κό έ­τος φι­λο­τέ­χνη­σε και δη­μο­σίευ­σε σε το­πι­κές ε­φη­με­ρί­δες σκί­τσα με το­πία και πορ­τρέ­τα κα­θη­γη­τών και μα­θη­τριών. Επί­σης, σκί­τσα α­να­στε­νά­ρη­δων της Μαυ­ρο­λεύ­κης. Ωστό­σο, ο­ρι­σμέ­να α­πό τα δη­μο­σιευ­μέ­να σκί­τσα, που προ­φα­νώς α­νή­κουν στα δρα­μι­νά, φέ­ρουν χρο­νο­λο­γία 1946. Μή­πως, τε­λι­κά, η πα­ρου­σία του Πα­ρα­σκευαΐδη στη Δρά­μα, πριν να ο­δη­γη­θεί ε­ξό­ρι­στος στη Θά­σο, χρειά­ζε­ται πιο λε­πτο­με­ρή διε­ρεύ­νη­ση; Στο τεύ­χος δη­μο­σιεύο­νται φω­το­γρα­φίες της δρα­μι­νής φω­το­γρά­φου Λί­λας Σω­τη­ρίου. Επί­σης, α­φιε­ρώ­νο­νται σε­λί­δες στο θέ­α­τρο και δη­μο­σιεύο­νται κό­μι­κς του Χρή­στου Δη­μη­τρίου. Ο σχε­δια­σμός, η ει­κο­νο­γρά­φη­ση και η ό­λη τυ­πο­τε­χνι­κή ει­κό­να δεν έ­χουν να ζη­λέ­ψουν τί­πο­τα α­πό έ­να α­θη­ναϊκό ή θεσ­σα­λο­νι­κιώ­τι­κο πε­ριο­δι­κό.

Μ.Θ.